Ernst Haeckel's Refuted Theory of Recapitulation Explored in New Book

Van de vroege grotschilderingen in Lascaux in het zuidwesten van Frankrijk, geschilderd met handen en hol bot, tot de ethisch twijfelachtige praktijk van plastinatie, heeft de mensheid geprobeerd om de beeltenis van dieren millennia lang te bewaren. Daarbij laten we gedetailleerd werk van liefde en fascinatie achter, een momentopname van ons wetenschappelijke inzicht in die tijd.

In een arresterende reis in vergelijkende anatomie, Stripped Bare: The Art of Animal Anatomy kijkt naar de binnenkant van dieren en weerspiegelt de relatie van de mensheid met hen en onszelf, van de oudheid tot vandaag. Auteur David Bainbridge, universitair klinisch diergeneeskundig anatoom aan de universiteit van Cambridge, ontsluit nieuwe manieren van kijken door zijn prachtige beschrijvingen van deze prachtige verzameling illustraties.

Vanaf Charles Darwin's reizen, tot de tijd van de kaketoe van Edweard Muybridge, onderzoekt Bainbridge de filosofische, wetenschappelijke en artistieke instellingen die het voortdurende streven van de mensheid naar de nieuwsgierigheid van de natuur om ons heen hebben geïnformeerd.

Hieronder is een fragment van Stripped Bare, vorige maand gepubliceerd door Princeton University Press.

Ernst Haeckel (1834-1919): Ontwikkeling van het embryo, Ontwikkeling van de race

Ernst Haeckel, hoogleraar zoölogie te Jena, was een ongewoon persoon - een reiziger-savant, embryoloog, kunstenaar, ultradarwinist en zelfpromotor die zelfs zijn eigen pseudo-religie uiteenzette die was gebaseerd op zijn ideeën over ontwikkeling, evolutie, ras, en religie.

De wetenschappelijke en artistieke output van Haeckel was overdadig, van de aquarellen van zijn jeugdige zwerftochten over de hele wereld tot zijn latere scherpe gravures die de patronen en geometrie in het dierenrijk verheerlijken. Hij was niet alleen een werkend wetenschapper, hij was ook een enorm succesvolle popularisator van de wetenschap, zijn vele boeken verkochten over de hele wereld, en hij reisde door Europa met zijn roadshow van skeletten, embryo's en diagrammen. Weinigen hebben hun kunst zo succesvol gebruikt om wetenschappelijke opvattingen op te leggen aan toekomstige generaties.

Haeckels leven veranderde toen hij Darwin las Over de herkomst van soorten en er volgde een ongemakkelijke wetenschappelijke correspondentie tussen de voorzichtige, cerebrale Darwin en zijn argumentatieve, bombastische protégé. Haeckel duwde de theorie van natuurlijke selectie verder dan wie dan ook door het vast te binden aan zijn eigen hoofdvakgebied, embryologie. In de negentiende eeuw realiseerden veel biologen zich al dat evolutie en ontwikkeling op de een of andere manier verbonden moeten zijn, maar het was Haeckel die beweerde dat het direct gelijkwaardige processen waren.

Volgens zijn Recapitulatiewet gaat elk dier door alle stadia van zijn evolutionaire geschiedenis terwijl het zich ontwikkelt als een embryo - zo zou men zeggen dat mensen eencellige, wormachtige, visachtige, reptilelike, shrewachtige en apenachtige fasen doormaken voordat je echt mens wordt. Dit idee kan nu vreemd lijken, maar het is sindsdien herhaaldelijk voor biologie studenten, hoewel het grotendeels werd weerlegd in de jaren 1920.

Zo krachtig was het idee dat het een schijnbaar gevoel van 'vooruitgang' in de evolutionaire biologie doordrong dat wetenschappelijk misleidend was wanneer het bijvoorbeeld werd gebruikt om te beweren dat apen meer 'geavanceerd' zijn dan haaien. Maar toen Haeckel zijn theorieën gebruikte om te beweren dat Europeanen superieur zijn aan andere mensen, of dat het Jodendom een ​​inferieure, primitieve voorloper is van het christendom, kan men de zaden van Nazi rassenbeleid voelen worden gezaaid.

Excerpted from Stripped Bare: The Art of Animal Anatomy * door David Bainbridge. Copyright © 2018. Gepubliceerd door Princeton University Press

Stripped Bare: The Art of Animal Anatomy is nu beschikbaar.