Is het de moeite waard om de Fields-medaille te stelen? Een expert in kunstcriminaliteit weegt

Binnen enkele minuten na ontvangst van de prestigieuze Fields-medaille, die sommigen de Nobelprijs voor de wiskunde noemen, besefte Caucher Birkar, Ph.D., dat het was gestolen. Maar waarom zou iemand een medaille willen pakken voor wiskunde? Birkar, een professor in de wiskunde aan de universiteit van Cambridge in het Verenigd Koninkrijk, was een van de vier ontvangers van de prestigieuze medaille die elke vier jaar op het Internationale Congres voor Wiskunde wordt uitgereikt aan rijzende sterren in de wiskundewereld. Maar zijn triomf raakte snel een rotsachtige vlakte toen hij merkte dat zijn koffer met de medaille ontbrak, The New York Times meldde donderdag. Zijn koffertje werd later gevonden, buiten het evenemententerrein, maar de medaille was verdwenen.

Hoewel de Fields-medaille van groot belang is voor de ontvangers, waarom zou iemand het dan willen stelen? Hoeveel is een medaille echt waard? Welnu, de Fields-medaille is gemaakt van 14-karaats goud, dus naast sentimentele waarde heeft het ook een geldwaarde. Om deze reden, volgens de internationale kunstcriminaliteitsexpert Chris Marinello, heeft degene die de prijs heeft gestolen waarschijnlijk niet veel om de award zelf.

"Het is een vrij trieste en zielige diefstal," vertelt Marinello, de oprichter en CEO van Art Recovery International omgekeerde. "De hoeveelheid goudmetaal in deze medaille is onbeduidend in vergelijking met de professionele en emotionele waarde voor de ontvanger."

De Marinello-groep is gespecialiseerd in het opsporen en terughalen van gestolen kunstwerken, waaronder stukken geroofd van verzamelaars en kunstenaars in nazi-Duitsland. Een rode draad in de diefstallen van kunst is, zo merkt hij op, dat de schade aan de getroffen partij meestal veel groter is dan de waarde van het gestolen goed. Hoewel de Fields-medaille een internationale erkenning van het werk van Birkar vertegenwoordigt, is volgens een schatting de geldwaarde slechts ongeveer £ 3.000, of iets minder dan $ 4.000.

In een recente zaak die de nationale krantenkoppen haalde, werd een paar mannen maandag veroordeeld tot een tijd in de gevangenis voor het stelen van een 17e-eeuwse Spaanse goudstaaf - een onschatbaar historisch artefact dat ze in stukjes snijden en verkopen - van een maritiem museum in 2010 Marinello zegt dat deze trend gebruikelijk is, vooral met gestolen oorlogsmedailles.

"Ze breken deze musea in en stelen deze oorlogsmedailles en in plaats van ze als waardevolle oorlogsmedailles te verkopen, smelten ze ze gewoon in elkaar of verkopen ze ze voor schroot", zegt hij.

Deze verhalen doen dat niet altijd eindigen op dezelfde manier echter. In een spannend geval van wetenschappers die werkten om hun goudprijzen te redden van het smelten van klein afval, verborg de Deense natuurkundige Neils Bohr de Nobelprijzen van collega-wetenschappers Max von Laue en James Franck op bekende wijze nadat de nazi's Denemarken binnenvielen door ze op te lossen in een zure oplossing. De Nobel Foundation herschiep de onderscheidingen van het geredde goud en presenteerde ze aan het einde van de Tweede Wereldoorlog aan de wetenschappers. Helaas voor Birkar, een voormalige vluchteling van Koerdische Iraanse afkomst, kreeg hij niet de kans om dergelijke voorzorgsmaatregelen te nemen.

Marinello wijst erop dat, hoewel de medaille misschien £ 3000 waard is, het in feite veel minder zou kunnen kosten als de dief het gemakkelijk probeert kwijt te raken.

"Ik zie dit de hele tijd met kunstroof, nazi-plunderingen en criminelen die kunst vernietigen", zegt hij. "Maar een diefstal als deze, waar het zoveel meer betekent voor de ontvanger en voor de wereld dan voor een idioot die het gewoon zal smelten en er £ 1.000 van krijgt, als dat, het is schandalig."